Νέα στρατηγική ανακύκλωσης; «Μηδενικά απόβλητα»
Ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης, γνωστό ως «μηδενικά απόβλητα» έχει εξαπλωθεί σε πολλές περιοχές της Αμερικής, λαμβάνοντας χώρα σε αρκετά σχολεία, καφετέριες, εθνικά πάρκα, εστιατόρια, στάδια αλλά και εταιρίες.
Η κίνηση αυτή, είναι ιδιαίτερα απλή σε θεωρητικό επίπεδο αν και σε πρακτικό αντιμετωπίζει ακόμα αρκετές δυσχέρειες. Η στρατηγική ανακύκλωσης, συνιστά την αποφυγή οποιουδήποτε μη βιοδιασπάσιμου υλικού και την ανασύνθεση και κομποστοποίηση υλικών, με απώτερο στόχο την μείωση των αποβλήτων.
Η φιλοσοφία των «μηδενικών-αποβλήτων», απόκτησε μεγαλύτερη δύναμη εξαιτίας, μεταξύ άλλων, της δυσάρεστης πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν πολλοί κάτοικοι, όπως η αυξανόμενη δυσκολία εξασφάλισης αδειών για νέες χωματερές αλλά και η συνείδηση ότι η οργανική φθορά απελευθερώνει μεθάνιο, ένα αέριο που αυξάνει την θερμοκρασία της γης.
Η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος και ο κος Jon D.Johnston , προϊστάμενος του διοικητικού τμήματος υλικών, αναφέρει ότι κανείς δεν επιθυμεί περισσότερες χωματερές πλησίον του τόπου του, ακόμα και όσοι μένουν σε αγροτικές περιοχές. Επιπλέον, συμπληρώνει ότι δε χρειάζεται να θάβονται υλικά τα οποία ανακυκλώνονται.
Φυσικά οι Αμερικάνοι πολίτες είναι αδιαμφισβήτητα πρωταθλητές στην παραγωγή σκουπιδιών, με ποσοστά απόρριψης 4.5 κιλών αποβλήτων κατά άτομο σε καθημερινή βάση. Περισσότερα από τα μισά εξ' αυτών καταλήγουν σε χωματερές ή κλιβάνους.
Όμως κάποια μέρη όπως η κοινωνία του Νantucket, φέρουν ευοίωνες μελλοντικές προοπτικές. Μη έχοντας άλλο χώρο για δημιουργία χωματερών και αναλογιζόμενοι το κόστος της θαλάσσιας μεταφοράς αποβλήτων στην ηπειρωτική γη, προχώρησε τα τελευταία χρόνια σε μια αυστηρή αλλαγή όσον αφορά την διαχείριση των αποβλήτων της.
Η πόλη με τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων της, ωθούμενη φυσικά και από το φόβο της αύξησης φόρων που θα επέφερε μια συνήθης διαχειριστική πολιτική, προχώρησε στην ανακύκλωση όχι μόνο αλουμινίου, γυαλιού και χαρτιού αλλά και ελαστικών, μπαταριών και οικιακών συσκευών. Επιπροσθέτως, κάθε είδους βιβλία, ρούχα και άλλα υλικά επαναχρησιμοποιούνται από όσους τα έχουν ανάγκη.
Αντιθέτως, περιοχές όπως η Μασαχουσέτη στέλνουν πάνω από το μισό των αποβλήτων τους σε χωματερές. Αυτή η πάγια τακτική πηγάζει από τη δυσκολία να πεισθούν οι πολίτες για τα θετικά της ανακύκλωσης, με αποτέλεσμα να μη διαχωρίζουν τα σκουπίδια τους. Ακόμα, οι έλλειψη επενδύσεων από τις κοινότητες για μηχανές κομποστοποίησης και ανακύκλωσης επιβαρύνουν το ήδη οξυμένο περιβαλλοντικό πρόβλημα.
Ωστόσο περιοχές όπως το Σαν Φρανσίσκο και το Seatle υιοθετούν τις αλλαγές που συστήνει η Υ.Π.Π.
Επίσης πολλά εστιατόρια όπως το Ecco στην Ατλάντα, έχουν πλέον σταματήσει να πετάνε τα αποφάγια τους στους κάδους, ακολουθώντας τη διαδικασία κομποστοποίησης και ανακύκλωσης κάθε προϊόντος.
Παρ’ όλες τις δυσκολίες για την επικράτηση αυτής της φιλοσοφίας , πρακτικές και θεωρητικές, είναι απαραίτητη η αλλαγή και η εκπαίδευση των πολιτών για ένα νέο τρόπο ζωής που θα επιφέρει ευεργετικά αποτελέσματα σε ολόκληρο το πλανήτη.
Φόρουμ 