Περιβάλλον... ίσον θρησκεία;

Περιβάλλον... ίσον θρησκεία;

Πηγή Κειμένου και φωτογραφίας: «The Guardian»

Αυτό απέδειξε η ιστορία του Βρετανού, Tim Nicholson, ο οποίος υποστήριξε ότι απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των απόψεων του για το περιβάλλον και το δικαστήριο τον δικαίωσε εξισώνοντας τις περιβαλλοντικές πεποιθήσεις με τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές απόψεις.

Ο Rupert Dickinson, διευθύνων σύμβουλος μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες ακινήτων της Βρετανίας, πηγαίνοντας επαγγελματικό ταξίδι στην Ιρλανδία, αντιλήφθηκε πως ξέχασε το BlackBerry του στο Λονδίνο. Έδωσε λοιπόν εντολή σε κάποιον από το προσωπικό της εταιρείας να πάρει το αεροπλάνο για την Ιρλανδία προκειμένου να του παραδώσει τη συσκευή.

Αυτό που ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του Rupert Dickinson, ήταν ότι για τον υφιστάμενό του η εντολή αυτή ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό θέλημα ή την εκτέλεση ενός καθήκοντος. Για τον Tim Nicholson, η εντολή αυτή ήταν ένα δείγμα της περιφρόνησης του αφεντικού του για τις δικές του γνωστές και βαθιά φιλοσοφημένες πεποιθήσεις σχετικά με την αλλαγή του κλίματος, καθώς τον αναγκάζει να ταξιδέψει με το αεροπλάνο- άκρως επιβλαβές για το περιβάλλον μέσο- χωρί να υπάρχει σημαντικός λόγος.

Η περασμένη Τετάρτη ήταν λοιπόν η μέρα μίας σημαντικής δικαστικής απόφασης. Ο δικαστής διαπίστωσε ότι οι απόψεις του Nicholson σχετικά με το περιβάλλον, ήταν τόσο βαθιές και αληθινές ώστε θεώρησε πως έπρεπε να τύχουν της ίδιας προστασίας με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αποφάσισε λοιπόν ότι το δικαστήριο έπρεπε να δει με προσοχή τον ισχυρισμό του ότι απολύθηκε λόγω των ιδεών και των πεποιθήσεων του.

Η απόφαση αυτή θα μπορούσε να ανοίξει τις πόρτες των δικαστηρίων για τους... εργοδότες, εφόσον οι εργαζόμενοι αποφασίσουν ότι θίγονται οι απόψεις του επί μία σειρά θεμάτων, όπως για παράδειγμα τα δικαιώματα των ζώων ή οι φεμινιστικές τους απόψεις.

Ο 42χρονος, Tim Nicholson, ισχυρίστηκε ότι νωρίτερα την ίδια χρονιά, οι πεποιθήσεις του είχαν ως συνέπεια να έρθει σε αντίθεση με ανώτερα στελέχη της εταιρείας στην οποία εργαζόταν. Όταν απολύθηκε, τον περασμένο Ιούλιο, κατέθεσε την αγωγή του.

Ισχυρίστηκε ότι, ενώ η επιχείρηση περιελάμβανε φιλικές πολιτικές για το περιβάλλον στο καταστατικό της, στην ουσία είχε αρνηθεί να συμμορφωθεί με αυτούς. Υποστήριξε ότι όταν προσπάθησε να ενθαρρύνει την εταιρεία να γίνει πιο υπεύθυνη σε σχέση με το περιβάλλον, ουσιαστικά παρεμποδίστηκε από τα αφεντικά του. Για τον Rupert Dickinson, ειδικότερα ανέφερε, ότι είχε δείξει περιφρόνηση για τις πεποιθήσεις του και επικαλέστηκε το περιστατικό με το BlackBerry ως αποδεικτικό στοιχείο.

Στην ανακοίνωση της απόφασής του, ο δικαστής Michael Burton ανέφερε ότι: «Η πίστη ενός ανθρώπου στην ανάγκη να προληφθεί η κλιματική αλλαγή είναι κάτι αντίστοιχο με τη Θρησκεία και την πίστη στους νόμους και τους κανόνες της. Στο πλαίσιο αυτό είναι παράνομο να γίνονται διακρίσεις εις βάρος ενός προσώπου για τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές του πεποιθήσεις».

Η γραπτή απόφαση, στήριζε το γεγονός ότι η φιλοσοφία μπορεί να ενισχυθεί από μια επιστημονική άποψη, όπως αναφέρεται από τον Bertrand Russell στην Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας και τελικά κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η πίστη στην αλλαγή του κλίματος, είναι μια πολιτική και επιστημονική άποψη, ενώ μπορεί επίσης να αποτελεί μία φιλοσοφική πεποίθηση. Ο ίδιος δικαστής ήταν που απεφάνθη πέρσι ότι το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ του Αλ Γκορ «An Inconvenient Truth» ήταν πολιτικό και κομματικό, όταν κλίθηκε να αποφασίσει κατά πόσον θα έπρεπε να προβληθεί ή όχι στα σχολεία.

Ο δικηγόρος του Nicholson, Shah Qureshi, δήλωσε: «Η υπόθεση αυτή επιβεβαιώνει, τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων που παίρνουν μια φιλοσοφική στάση όσον αφορά το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, η οποία καθοδηγεί τη ζωή τους και σύμφωνα με τις αρχές θα πρέπει να προστατεύονται από τις διακρίσεις».

Τον Μάρτιο, ο δικαστής David Neath, ενέκρινε την μηνυτήρια αναφορά του Nicholson, επιτρέποντάς του να οδηγήσει στο δικαστήριο την εταιρεία. Η απόφαση αμφισβητήθηκε από την Grainger με το επιχείρημα ότι οι περιβαλλοντικές απόψεις, δεν είναι το ίδιο με τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις. Η επιχείρηση υποστήριξε ότι οι περιβαλλοντικές απόψεις είναι πολιτικές και αποτελούν μία επιλογή τρόπου ζωής, πράγμα που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη θρησκεία και τη φιλοσοφία.

Νομικοί εμπειρογνώμονες τονίζουν ότι η απόφαση θα μπορούσε να φέρει στο μέλλον πλήθος αγωγών που θα ζητούν αποζημιώσεις για τον τρόπο που οι επιχειρήσεις χειρίζονται τις περιβαλλοντικές ανησυχίες των εργαζομένων τους.

Ο Peter Mooney, επικεφαλής της Συμβουλευτικής Υπηρεσίας Εργατικού Δίκαιου, δήλωσε: «Θα ανοίξει τις πύλες για τους άλλους που πιστεύουν ότι θυματοποιούνται από τους εργοδότες τους, απλώς και μόνο λόγω των απόψεων τους για το περιβάλλον».

Ο ίδιος ο Nicholson, ο οποίος εργάζεται τώρα για μία εκστρατεία κατά της κλιματικής αλλαγής στον τομέα της υγείας και της περίθαλψης, δήλωσε ικανοποιημένος από την απόφαση.

«Είναι οι ηθικές μου αρχές και αξίες, τα κίνητρα που με οδήγησαν να αναλάβω δράση για την κλιματική αλλαγή. Οι ηθικές μου αξίες είναι παρόμοιες με εκείνες που προωθούνται από μεγάλες θρησκείες του κόσμου» τονίζει, υπογραμμίζοντας πάντως πως κατά τη γνώμη του, η στάση του, όπως και άλλων ανθρώπων απέναντι στην κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί μία νέα θρησκεία, καθώς βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία και όχι σε θρησκευτικά ή πνευματικά.

Ο ειδικός σύμβουλος της Grainger, Dave Butler, δήλωσε: «Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει απλώς ότι οι απόψεις για τη σημασία που έχει η προστασία του περιβάλλοντος μπορούν να ανέρχονται στο επίπεδο των φιλοσοφικών πεποιθήσεων». Τόνισε πάντως πως η εταιρεία υποστηρίζει απόλυτα, ότι η απόλυση του κ. Nicholson προήλθε αποκλειστικά από τις επιχειρησιακές ανάγκες της εταιρείας».